Een krant blokletterde:
Beste Jo,
Borsalino is failliet. Een trieste dag. Ik weet wel dat jij het meer
hebt voor cowboyhoeden maar met hoeden ben ik overspelig.
Iedere keer als ik me wat depressief koop ik een hoed, een pet of een muts.
![]() |
Jo met... |
Iedere keer als ik me wat depressief koop ik een hoed, een pet of een muts.
Ik koop ook vaak een hoed in het buitenland als souvenir. Zo
was ik ooit een tijd in Florence en ik schreef daar het volgende over: “Na al
die kunst, zal ik een straat inslaan en verdwijnen voor het gezelschap. Ik zal
een Borsalino kopen in een klein winkeltje waar een oud echtpaar samen in de
winkel staat en wij met gebarentaal overleggen welke hoed best bij mij past.
Als ik uiteindelijk dé hoed koop, en de winkel wil verlaten, vraag ik of ik een
foto van hen te nemen. En op die foto staan ze trots te kijken”.
PS
Borsalino heeft (had) ook cowboyhoeden:
En last but not least:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten