Op zondag reeds ik als kind met mijn vader naar het centrum om
de mis bij te wonen in één van de kerken. Ooit was mijn vader met mijn moeder getrouwd
onder de strikte voorwaarde dat hij het Kind (ik dus) katholiek zou opvoeden. Na de mis dronken
we iets in de Wilson. Mijn vader een koffie uit een hoge filter en ik een
bouillon met beschuit. Later zou er geen ‘daarna’ meer zijn, we gingen niet
meer naar de mis maar ik mocht daar niks aan mijn moeder over vertellen (of hij
zou mij een klap geven zodat mijn tanden aan de wasdraad zouden hangen).
Vrijzinnigen-katholieken: 1-0.
Wie had ooit gedacht dat men in het Hotel Wilson hamburgers
zou eten in een McDonaldstent? Wie had ooit gedacht dat drie kerken rond de
Koornmarkt zouden leeglopen? Van het eerste word ik triest, van het tweede
vrolijk. Nostalgie blijkt een complex begrip te zijn.
Als het weer het toeliet dan zaten we buiten. Later leerde
ik dat Jules De Bruycker (1870-1945) hier ook zat te kijken naar de voorbijgangers.
En hij tekende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten